یکشنبه، بهمن ۰۶، ۱۳۹۲
از همان بچگی یادمان دادند که "مبادا هم رنگ دیگران نباشی ...".
در موقعیت های مختلف، در مدرسه، دانشگاه، شرکت و ... همه جا و همه جا این باورت تقویت می شود تا به جایی می رسی که می بینی یک "خود تنظیم" و یا یک "خودسانسور" بزرگ شده ای و اینجاست که تازه مصیبت آغاز می شود.
مصیبت بیشتر میشود وقتی می بینی که باورت از خودت، پندارت از خودِ خودت یک چیز دیگر هست. "تفاوت"ی را همیشه بین خودت و دنیای اطرافت دیده ای اما تربیت اطرافیان، تو را همانند خود کرده است و "تفاوت" را و آن داشته واقعیت را کم رنگ.
خودسانسوری، فریادت را می خورد، حرفهایت را می خورد و کم کم خودِ خودت را می خورد.
باید مبارزه کرد با آن نگاه خودخور!. باید حرفِ دل زد. سخن گفت، سخنِ واقع گفت و سخنِ واقع فریاد کرد ...
نویسنده: ناصر ساعت
۱۱/۰۶/۱۳۹۲ ۰۹:۵۸:۰۰ قبل‌ازظهر
