یکشنبه، تیر ۰۱، ۱۳۸۲
سفر
سفر يه شعر سفر يه قصه است
سفر رهايی از فصل غصه است
با من سفر کن دريا به دريا
ساحل به ساحل تا اوج رويا
سفر عبور از مرز تکرار
هر جای تازه دنيايی داره
پرنده ای باش با بال پرواز
پر کن فضا را با شعر و آواز
کاشکی تو باشی همسفر من
تا بی نهايت بال و پر من
سفر هميشه همسفر می خواد
دل کندن از غم بال و پر می خواد
...
نویسنده: ناصر ساعت
۴/۰۱/۱۳۸۲ ۰۴:۴۳:۰۰ بعدازظهر
لینک