پنجشنبه، آبان ۱۷، ۱۳۸۰
اندر مزايا و معايب وبلاگ نويسي:كسايي كه اين وبلاگها را ميخونن، شايد پيش خودشون فكر كنن كه چه آدمهاي بيكاري!!
اما لزوما اينجوري نيست كه آدمها از روي بيكاري به اين كار رو بيارن، دلايل فلسفي و رواني فراواني داره !
بايد بگم كه خوب شايد بعضي ها از روي بيكاري بنويسن اما گذشته از 20 دقيقه نيم ساعتي كه آدم براي اين كار وقت ميذاره، مزاياي زيادي داره، مثلا ميتونه وقت كلي آدم ديگه را هم بگيره!.(شوخيهها ! فكر بد نكنين)
اما فكر كنم يكي از بزرگترين مزاياش اين باشه كه آدم كلي رفيق پيدا ميكنه، البته اين جور دوستيها، مدتها ممكنه كه يك طرفه باشه و ماها(وبلاگرها) اونها را نشناسيم. اما خوب ميشه فهميد آدم چند تا دوست وبلاگي داره.تازه بعضي از اين دوستيها ممكنه دوطرفه هم بشه حتي ممكنه كه به جاهاي خوب خوب هم بكشه. در هر صورت من كه براي خودم هر روز مينويسم. حالا اينها را در وب هم ميذارم تا ديگران هم بخونن و كيف كنن J.كار بدي كه نميكنم.!( بخيل هم كه نيستم!)
خوب فكر كنم كه تونسته باشم خودمو واسه وبلاگ نويسي هام توجيه كنم.
راستي يك پيشنهاد به وبلاگصاحاب هاي محترم:ما ميتونيم يك انجمن وبلاگنويسان ايراني تشكيل بديم و كلي هم ميتونيم حرفهاي مشتركمون را در قالب اين انجمن بزنيم!! نظر بقيه چيه؟ (كه چي آخه؟)
نویسنده: ناصر ساعت
۸/۱۷/۱۳۸۰ ۱۱:۲۱:۰۰ بعدازظهر
لینک