شنبه، آبان ۱۱، ۱۳۸۱
چاي خوردن بي صدا !
بعضي ها هستند كه موقع چايي خوردن صداي چاي خوردنشون به هوا بلند مي‌شه. (كه اين صدا معمولا تركيبي است از جريان چاي در باريكه دهان مبارك و گاها صداي خورد شدن قند در لاي دندانها(اه اه ))
ما يك كلاسي داريم كه آخرش چايي مي‌دن. اما موقع خوردن چايي، در كلاس (يعني همان اتاق دكترمان) سكوت مطلق حكم فرما مي‌شه. نمي‌دونم اين هم از شانس ماست. حلا شما تصور كنيد، از يك طرف عجله داشته باشي كه به كلاس بعديت برسي. از يك طرف هم چاي داغ را بايد بخوري و از يك طرف هم بايد چايي را طوري بخوري كه صداش در نياد!!!
خلاصه، من هميشه يك ربع آخر كلاس خدا خدا مي‌كنم كه مستخدم محترم چايي نيارن!! :-)
البته امروز همينجور چايي داغ را سر كشيدم! و هم صدا داد(بد جور!). هم دهانم سوخت. هم شيريني را ريختم روي زمين !هم اينكه چون ضايع شد، ديگه كلاس بعدي را نرفتم :-)
---
نویسنده: ناصر ساعت
۸/۱۱/۱۳۸۱ ۱۱:۳۱:۰۰ بعدازظهر
