تجارت الکترونیک: واژه ای غریب و مهجور برای ایرانیان
در این مورد باید بگویم. که تجارت الکترونیک به حداقل هایی نیاز دارد. مثل سیستم پرداخت، امنیت و ...
پیشرفت تجارت الکترونیک در ایران بدون فراهم سازی امکانات اولیه آن، از قبیل سیستم های پرداخت، همکاری بانک ها(ی دولتی یا خصوصی) ، برقراری امنیت سیستم ها، فرهنگ سازی مناسب تقریبا غیر ممکن است.
چطور ممکن است ما بتوانیم مغازه و بازار داشته باشیم بدون اینکه مشکل پرداخت آن حل شده باشد؟ اگر چه جمعیتی چند 10 میلیونی نیز آماده مشارکت(به عنوان خریدار-فروشده و ... ) در این بازار باشند.
مطمئنا بسیاری از تجار داحلی و خارجی آشنا به تجارت الکنرونیک و آشنا به پتانسیل بالای آن برای پول سازی، به فکر تصرف بازار ایران بوده و هستند اما مطمئنا یکی از دلایل نرفتن به این سمت یا کم بودن شوق آنها برای سرمایه گذاری، مشکلات ذکر شده باشد.
بنابراین گام اول در داشتن تجارت الکترونیک، داشتن یک سیستم امن برای پرداخت است!
بنابراین تا پیاده نشدن یک سیستم مطمئن بانکی برای پرداخت آنلاین، تجارت الکنرونیک در ایران به صورت یک شعار(زیبا و فریبنده اما دست نیافتنی) خواهد ماند.اگرچه در مرحله بعد، پارامترهای دیگر نیز از جمله قوانین مناسب دولتی، امنیت سیستمها و مشارکت افراد و از همه مهمتر فرهنگ سازی تاثیر فراوانی بر آن خواهند داشت.
...
(ما که معطل کارت اعتباری هستیم!)