جمعه، آذر ۲۳، ۱۳۸۰
ماهم مردمانيم
من مدتي قبل مطلبي نوشته بودم درباره بعضي از دوسنان.. اينكه از همديگه تعريفهايي مي شود و معمولا دوري(loop) هم است... ما انسانيم و چه بسا تعريف هاي ديگران در ما تاثير گذار باشد...در اين شكي نيست..
اماا مساله اين است كه تا چه حد ما اجازه داريم به ديگران توهين كرده يا تهمتي بزنيم كه شما چنينيد و چنان ! به نظر مي آيد اول خود را بايد تصويه كرد...
البته هدف چيز ديگري بود...قصد آن بود كه ظرفيت ها سنجيده شود.. ظرفيت دوستاني كه به نوعي علاقه به آنها وجود دارد و به نوعي بزرگيهايي در آنها ديده مي شود... البته بايد مواظب مي بودم كه زخمي نزنم.....خلاصه... نتيجه اين شد كه بفهمم كه بي ظرفيت ترينشان خودم بودم وبس...!و
و خوب فهميدم كه كه وقت زخم خوردن، بجاي تبعيت از احساسات، بايد خرد را چراغ راه كنيم، و به جاي خيره شدن به زخم خويشتن، بايد مراقبت كنيم كه مبادا طرف را زخم بزنيم. .
الحق كه چنين كردي و الحق كه چه درس بزرگي بود...
ممنون. بي نهايت...
نویسنده: ناصر ساعت
۹/۲۳/۱۳۸۰ ۰۷:۲۹:۰۰ بعدازظهر
لینک