خيلي از ما ها، وقتي كاري انجام مي ديم، وقتي جايي مي ريم، وقتي مي خوابيم، هنگام ورزش، حتي هنگام حرف زدن و...، فكر مي كنيم.
به همه چي،به گذشته !‌به آينده، به حال، به پدر، مادر، پول، زندگي، به خدا،خودمون،دوستامون، به گول زدن ديگران ،‌به كمك كردن به ديگران، به اذيت كردن ديگران، به مهرباني، به گناهامون و ................. .
خوب !‌من مي خواهم از اين به بعد اين انديشه ها و فكر هامو بيارم رو ورق !‌يعني رو وب!
فكر كنم چيزهاي خوبي از توش در بياد !‌البته بايد سانسور هم بكنم ! چون مي ترسم به زودي همه از من فراركنن !
چون ما هر چي هستيم و نيستيم در فكر مون و انديشمون هستيم. و كا رها و حرفهامون هم نتيجه، خلاصه و بازتابي از درگيريهاي داخليمونه.
فكر مي كنم اگه روي كاغذ يا وب بياريمش، از حالت نا خودآگاه بيرونش مي آوريم، و با اونها آگاهنه بر خورد مي كنيم.وسبب مي شه كه راحتتر كنترلش كنيم. !
چون عادت كرديم كه خيلي چيزها را ناخود آگاه و از روي عادت فكر كنيم و انجامش بديم.