یکشنبه، بهمن ۱۲، ۱۳۸۲
هوای حوصله و روحیه نیمه ابری تا ابری هست. حس هیچ کاری نیست. امیدوارم سفر کیش کمی آرامم کند. دلم برای قدم زدن در ساحل تنگ شده. اینکه بری کنار ساحل و نگاه کنی به عظمت دریا و آروم آروم بشی.. بعد بشینی با خودت بلند بلند حرف بزنی. از گذشته ها از آینده ها از بودن ها و نبودن ها. آخرش هم با خودت عهد ببندی که آدم خوبی باشی که بزرگ باشی....