تقدیم به همه معلمان عزیز
معلمم روزت مبارک
خیلی دوست دارم یکبار مراسمی بگیرم و تمامی معلمان دوران تحصیلم را دعوت کنم و در خدمتشان باشم.
--
معلم اول در دبستان آیت الله سعیدی آقای تصوفی بودند. همانی که هنر خواندن و نوشتن را به ما بخشید. خداوند همیشه نگهدار و پشت و پناهشان باشد.
معلم دوم آقای متفره دبستان مکتب قران تالش که اصول اولیه زندگی را به آرامی و مهربانی یادمان دادند.
معلم سومم در دبستان آیت الله سعیدی آقای چراجی که تمام موفقیت های تحصیلی ام را مدیون ایشان هستم آنجا که یکبار در کلاس از چند از نفر از بچه های کلاس نام بردند و ما را دارای آینده تحصیلی روشن و موفق دانستند. در حالی که آن موقع ها دانش آموزانی کاملا معمولی بودیم.
معلم کلاس چهارمم در دبستان آیت الله سعیدی آقای ایزدی با آن نامه اش به بابایم که باعث شد برای اولین و آخرین بار در تحصیل تنبیه شوم. (آن خط کش خوشکل و بامزه و با ارزش و به یاد ماندنی که به صورتم زده شد)
معلم کلاس پنجمم در دبستان آیت الله سعیدی آقای محمدی خلخالی، معلمی دوست داشتنی و صمیمی و متفاوت با بقیه که متاصفانه بعدا همسرشان را از دست دادند . هرجایی که هستند خداوند حفظشان نماید.
ناظم مهربان و دوست داشتنی آقای قلعه کفایی. خداوند همیشه خوب و سالم و تندرست نکاه داردشان.
مدیر عزیز مان آقای پورمهر که عصابنیتش زبانزد تمامی فارغ التحصیلان آن مدرسه بوده است .
راهنمایی در مدرسه راهنمایی سعدی(2) که اولین موفقینهای شهرستانی و استانیم از این مدرسه شروع شد.
معلم علوم آقای جوادی که روحشان شاد باد و امیدوارم خدواند عالیترین درجات بهشت را نصیب ایشان نماید. مهریانترین معلم تمام دوران زندگی که علاوه بر علوم و فیزیک و شیمی درس مهربانی و محبت نیز به ما آموخت
معلم عزیز و بزرگوار درس فارسی و ادبیات دوره راهنمایی آقای یزدانی، درس مردانگی و جوانمردی را با جان و دل می آموحتند.
معلم عزیز و بزرگوار درس دینی و قران آقای محمد موسوی که همواره و در تمام مراحل تحصیل مشوق من بوده و هستند.
آقای جهاندیده معلم هنر که درس عشق هم می دادند. در درسی که هرگز موفق نبودم.
معلم ریاضی آقای باقری ا معلم عزیزی که برای اولین بار "لذت ریاضی" را به من آموختند.
معلمان ورزش آقایان همتی و آتش افروز که دویدن در راه زندگی و پریدن از موانع بی شمار آن را همواره گوشزد می کردند.
معلم دینی و دوست عزیز و همراه همیشگی کلاسهای قران روز جمعه در گروه ثقلین آقای سید رضا قوامی که خداوند همیشه توفقشان دهد .
معلم عربی آقای کمالی عزیز. معلم تاریخ و جغرافی آقای هاشمی که علاوه بر بزرگواری هایشان، قدم زدنهایشان در طول کلاس در ذهنم مانده است.
معلم زبان آقای سیف اللهی که همیشه مرا دکتر صدا می کردند. معلم عزیز و مهربانی که خیلی دیر با هم دوست شدیم. اما دوستی که تا به امروز هم برقرا ر است.
ناظم عزیز مدرسه مان و برنده امسال شورای شهر تالش، آقای باکرم عزیز که خط کش شمشیر گونه آن بی شک در ذهن همه دانش آموزان ایشان مانده است.
مدیر دوران راهنمایی آقای امانی. مدیر جدی و البته دوست داشتنی و مشوق من در مسابقات علمی شهرستانی و استانی.
اما دوره دبیرستان- دبیرستان نمونه امام جعفرصادق(ع) فومن
معلم زبان آقای نظر پور دوست همیشگی بچه ها و معلم عشق و مهربانی
معلم جبر آقای آخته با اختلاف همیشگی که سر حل مسایل جبر باهم داشتیم.
معلم ادبیات استاد عزیز و مهربان با وفا و به یادماندی آقای دلیری استاد دانشگاه که اخلاق ویژه ای در اداره کلاس داشتند و آن دوبیت شعر محبوبشان که همه کلاس باید به صورت خبردار و دست به سینه می خواندیم.
بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید در گنج حکیم.
فاتحه فکرت و ختم سخن نام خدایست بر او ختم کن
معلمان فیزیک آقایان عباسی و میرقیوم نیا معلمانی که مبانی و اصول مقابله با مسایل سخت زندگی را به ما آموختند.
معلم شیمی، عزیزترین و دوست داشتنی ترین معلم دوران دبیرستان آقای شاکری که بسان پدری مهربان و ناز! با بچه ها برخورد می کردند.
معلمان دینی آقایان احمدی و ادبی بزرگ که اخلاق و بزرگواریشان را با جان و دل به یاد خواهیم داشت.
معلم عربی آقای شادمان معلمی دوست داشتنی با بزرگی وصف ناشدنی که همه کوچکیهای ما را به مهربانی و بزرگی خودشان نادیده می گرفتند.
ناظم عزیز دوران دبیرستان آقای خاکی و مدیر بزرگوارمان آقای داوری که بسان پدری مهربان بودند.
معلم هندسه، مثلثاتٍ جبر و ریاضیات و معلم عشق و هنر، معلم تمام اخلاق پسندیده انسانی، معلم سروقت بودن و وظیفه شناس بودن معلم تمام زیباییهای دنیا، معلم بزرگواری های انسانی آقای دارسرایی عزیزترین دوست داشتنی؛ و به یادماندنی ترین معلم تمام دوران زندگی. بزرگترین مشوق دوران تحصیلم. بهترین معلم بهترین درسهای زندگی ام. معلمی که با عشقی وصف نشدنی درس عشق و زندگی به ما دادند. معلمی که مترادف بودن عشق و ریاضیات را یادم دادند. معلمی که به من نشان دادند که ریاضی عشق است و هنر. معلمی که رسیدن به اوج لذت ازحل مسایل ریاضی را یادم دادند.
معلمی که تمامی موفقیتهای دوران دبیرستان و دانشگاهم را مدیون ایشان هستم. با آن تشویق ها و مهریانی ها و برخوردهای انسانی شان. معلمی که یادم دادند که می توانم با ریاضی زندگی کنم و نفس بکشم و حتی فریاد بزنم.


معلمانی که هرگز فراموششان نخواهم کرد. که زندگی ام آموختند...
یادشان گرامی راهشان پایدار




-----------------------------------------------------
<با تو رفتن، با تو موندن ... مثل تشنگی به آبه >

نویسنده: ناصر ساعت ۲/۱۳/۱۳۸۲ ۱۲:۴۴:۰۰ قبل‌ازظهر        لینک               2 نظر